Autorka: Vigdis Hjorth
Tytuł: "Song nauczycielki"
Wydawnictwo Literackie, luty 2020
Kolejna lektura, która potwierdza, że nie przepadam za "wydumanymi" sytuacjami w literaturze. Po doskonałym "Spadku" po kolejną książkę Autorki sięgnęłam niemal bez zastanowienia. Tym bardziej, że fabuła wydawała się zachęcająca: nauczycielka Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych została zaproszona przez studenta filmoznawstwa do udziału w projekcie o związkach między życiem prywatnym i zawodowym. Kamera towarzyszyła jej na wykładach na uczelni, w domu, w lesie. Kobieta musiała zmierzyć się z tym jak widzi/ chciałby widzieć samą siebie, a jak naprawdę jest odbierana przed studentów i otoczenie. Ciekawa koncepcja, zmuszająca czytelnika do zastanowienia się, jak odnalazłaby się w podobnej sytuacji: co ujawniłby światu, co zachowałby dla siebie, czy kreowałby rzeczywistość, żeby pokazać się potencjalnym widzom z lepszej strony? Niestety coś u mnie z odbiorem poszło nie tak. Napiszę banalnie i szczerze: o co chodzi bohaterce, nie sposób dociec. Zagmatwana i bardzo niejasna proza. Oderwane od rzeczywistości i wydumane problemy. Być może też moment nie za dobry u mnie na tego typu lektury. Codzienna "walka o przetrwanie" w pandemii czyli praca z domu, dziecko itd. nie sprzyja identyfikacji z bohaterami na leśnej łące, zgłębiającymi rozterki zajęcy (to oczywiście głębokie uproszczenie na potrzeby bieżącej złośliwości). W każdym razie powieść zupełnie mnie nie przekonała.
Moja ocena: 4/6
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz