Autor: Amos Oz
Tytuł: "Wśród swoich"
Wydawnictwo: Rebis Dom Wydawniczy, 2013
Nie jestem wielbicielką opowiadań. Nie wiem dlaczego, ale zbiory tych krótkich form zawsze muszą się długo wyczekać u mnie na półce w kolejce do przeczytania. Przeważnie przekonuję się, że faktem skandalicznym jest to, iż pozwoliłam im tak długo leżeć w zapomnieniu. Dokładnie ten sam niesprawiedliwy los spotkał "Wśród swoich" Amosa Oza. Ale jak już przyszła pora, to usiadłam i pochłonęłam w ciągu jednej, niestety bardzo krótkiej, chwili.
8 opowiadań z kibucu końca lat pięćdziesiątych. Bohaterowie, pionierzy swoimi biografiami realizują szaloną ideę życia w socjalistycznej wspólnocie spółdzielczego gospodarstwa rolnego w Izraelu. Wszystko jest wspólne, wszyscy są równi, wszyscy idą do wojska w swoim czasie i pracują fizycznie, o wszystkim decyduje rada kibucu i wszyscy mają być szczęśliwi. Ale jak się okazuje, szczęścia nie da się po prostu wpisać w regulamin. Pod programowo zaplanowaną szczęśliwością kibucu widać zwykłych ludzi, z ich uczuciami, obawami i tęsknotami. Niektórzy chcieliby przytulić swoje dziecko wieczorem, zamiast oddawać je na noc do kibucowej sypialni, inni chcieliby wyjechać na studia zgodne ze swoim talentem, a nie z tym co akurat wymyśliła dla nich wspólnota. Bohaterowie, przynajmniej większość z nich, chcieliby mieć swój mały, wyłączny, prywatny świat z jego radościami i niedoskonałościami, chcieliby tworzyć silne więzi ze swoimi bliskimi. Ale nie jest im to dane. Są materiałem doświadczalnym w kibucowej wizji życia. Amos Oz mistrzowsko, pięknym, prostym językiem przedstawia tą rzeczywistość. Czytając jego opowiadania widzę ludzi ogromnie stęsknionych "czegoś", samotnych i smutnych. Ludzi, których właśnie dopada świadomość przegranego życia a zaraz potem bolesna prawda, że nie ma już odwrotu i innych możliwości.
Polecam!
Moja ocena: 5/6
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz