Tytuł: "Zakłamane życie dorosłych"
Wydawnictwo Sonia Draga, wrzesień 2020
Moje uwielbienie dla Eleny Ferrante zostało lekko nadszarpnięte przez "Czas porzucenia". Na szczęście podobnego rozczarowania nie przyniosło "Zakłamane życie dorosłych", do którego szczerze mówiąc podchodziłam z dużą dozą nieufności, nie tylko z wyżej wymienionego powodu, ale również ze względu na temat i perspektywę, którą powieść obejmuje, czyli doświadczenia i przeżycia nastolatki. Generalnie unikam takiej tematyki. Tym razem jednak oba moje uprzedzenia okazały się bezpodstawne. Elena Ferrante powróciła do nas w najlepszym wydaniu: bohaterowie z wieloma przemyśleniami, buzującymi emocjami i próbami zrozumienia otaczającego świata w bolesnym okresie dorastania.
Giovanna, nastoletnia dziewczynka z dobrego domu pewnego dnia słyszy, jak jej tata mówi, że staje się podobna do wyklętej z rodziny ciotki Vittori. Dla młodej bohaterki zaczyna się niełatwy czas odkrywania rodzinnych historii. Przeszukiwanie albumów ze zdjęciami nie na wiele się przydaje, gdyż Vittoria została usunięta ze wszystkich fotografii. Zdesperowana Giovanna postanawia jednak odnaleźć ciotkę i w końcu jej się to udaje. Tym samym ma też okazję do poznania historii rodziny ojca z innej perspektywy. Bardzo szybko jej wyobrażenia o idealnych rodzicach będą musiały lec w gruzach. Większa świadomość, nowe informacje, połączenie ze sobą istotnych faktów nieubłagalnie prowadzą do zakończenia dziecinnej/ nastoletniej niewinności.
Bolesny upadek autorytetów jest jednak prawdopodobnie konieczną drogą do dorosłości.
Giovanna musi się zmierzyć z tym kim naprawdę jest, kim chce być i odnaleźć własną drogę w świecie.
Piękna, emocjonalna powieść, pokazująca prawdę o wieloaspektowej ludzkiej naturze.
Gorąco polecam!
Moja ocena: 5/6
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz